Patologika: Potworniak (Teratoma)

-Proszę o uwagę. Dzisiejszą lekcję zaczynamy od bardzo prostego pytania: Co to jest "nowotwór"? Pan w niebieskiej koszulce po lewej?

-Nowotwór, inaczej rak...

Gówno prawda, mój drogi, raki to tylko złośliwe nowotwory pochodzące od tkanek nabłonkowych, a w organizmie człowieka jest o wiele więcej zdrowych tkanek, na które może paść. Uroczo uśmiechnięta pani w czerwonym?

-Nowotwór to choroba...

Grupa chorób, droga pani, grupa chorób. Do tego piekielnie dziwacznych i problematycznych w diagnostyce. Dlatego też, słynne "lekarstwa na raka" nie mają wiele większego sensu jak pytania o lek na wirusy, albo panaceum rozwiązujące wszystkie problemy erekcyjne... Nowak, cieszę się, że wyjątkowo notujesz, ale rozpoczynanie tego teraz stawia Cię w wyjątkowo niekorzystnym świetle. Pan w wyjątkowo paskudnej kraciastej koszuli?

-Nowotwory, z łaciny neoplasma to grupa chorób, polegających na niekontrolowanej mitozie komórek tkanki i różnicowaniu owych w kierunku nietypowym dla danej tkanki...

-Poprawnie.

Teraz tłumacząc na ludzki:

Komórka nowotworowa się dzieli. Rośnie i się dzieli. A potem jej potomne dzielą się znowu. I znowu. Nie ma w tym nic niepoprawnego, to właśnie robią komórki. Ale nadchodzi moment, gdy organizm przesyła sygnał "dobra, wystarczy, jest was dość". A ona co? A ona nic. Ignorując mediator, jak tłuczenie miotłą w sufit, dzieli się dalej, niezmiennie ssąc życiodajne związki przeznaczone dla porządnych, płacących podatki i pełniących swoją rolę w społeczeństwie komórek.A potem się różnicuje.

"To nie tak źle", pomyślicie, kurczowo trzymając się metafory i widząc oczami wyobraźni, jak zbuntowany nastolatek przerywa na chwilę rytuał pieprzenia się z wszystkim co ruchome, wdziewa garnitur i wyrusza na miasto szukać pracy. Ano. To nie tak źle.

Gorzej, jeśli rozwija się w wytatuowanego w swastyki neonazistę w elyganckiej dzielnicy Paryża, lub wybornego uprzejmego finansistę pośrodku Afrykańskiej wsi. Albo co gorsza Bronxu.

Albo wyrasta mu trzecia ręka, w miejscu uszu ma stopy i wszystkie nadzieje na "coś z niego wyrośnie" można utopić w pobliskim jeziorze. Bo coś już wyrosło. Nowotwór różnicuje się w tkankę podobną, acz różną od tej z której pochodzi. W najlepszym więc wypadku kończymy ze stertą czegoś nieidentyfikowalnego pośrodku tarczycy pacjenta. Nie działa. Nie nacieka, nie próbuje nas aktywnie zamordować, tylko nie działa. W najlepszym przypadku.

Nowotwory nazywamy zależnie od tkanki z której pochodzą. Łatwa sprawa. Naczynia krwionośne? Naczyniak. Nabłonek gruczołowy? Gruczolak. Tkanka tłuszczowa- tłuszczak. Bagatela. Nazewnictwo zmienia się w niewielkim stopniu wraz ze złośliwością nowotworu, ale w końcu trzeba spojrzeć w lustro i niskim głosem zadać pytanie:

Co w takim razie musiał przeskrobać nowotwór, żeby być nazwanym Potworniakiem?

Zła fama nie przeszkadza potworniakowi kontynuować kariery w Hollywood

Potworniak jest nowotworem wywodzącym się z komórek germinalnych, czyli tak podstawowych jak tylko się da. Z nabłonka powstanie nabłonek, z chrząstki chrząstka, z mięśni mięsień. A z zarodka? Proszę pokazać na tej lalce, gdzie dotykały Pana komórki germinalne. Ano. Cały organizm. Każda. Tkanka. Rozwijając się jako guz jajnika lub jądra, różnicuje się w kierunku dojrzałych tkanek reszty organizmu.

Jak faktycznie wygląda...?

Hm...

Zdjęć tutaj nie pokażę, bo zamknięto by mnie za deprawowanie dziatwy. Oto linki. Wchodzicie na własną odpowiedzialność

http://www.slightlywarped.com/crapfactory/curiosities/2013/april/images/85swhDY.jpg

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a5/Mature_cystic_teratoma_of_ovary.jpg

http://i.ytimg.com/vi/hh-c320aTgM/hqdefault.jpg

Iiiii tak. To są zęby. To są zęby. Zęby. Wspominałem, że rozwija się najczęściej jako guz jajnika? To są zęby.

ZĘBY

Mhm. Guz na jajniku, lub jądrze może zawierać w sobie dojrzałe tkanki. Nerwową. Kostną. Chrzęstną, nabłonkową, gruczołową. Może zawierać w sobie kości. Zęby. Włosy i tkankę tłuszczową nawet bardzo często, ba, możliwa jest opcja, że cały guz będzie składał się z jednego typu wyspecjalizowanej i całkowicie rozwiniętej tkanki. Robbins "(...)Wole jajnikowe, które w całości zbudowane są z dojrzałej tkanki tarczycy, w rzeczywistości mogącej dawać objawy nadczynności tarczycy." Mhm. To nie tylko wygląda. TO DZIAŁA. TO ŻYJE.Gdyby dać mu dość czasu i miejsca do rozwoju, prędzej czy później guz może powiedzieć do Ciebie "mamo".

Żeby było zabawniej, potworniak może brzmieć i wyglądać (i działać i rozwijać się i...) strasznie, ale w sumie jest zwykle łagodny. Nie nacieka podłoża, nie daje przerzutów. W 90% jest niegroźny jak szczeniaczek labradora.

Teratoma jako boss w grze Binding of Isaac: Rebirth. Tak, są takie gry.

Chociaż, cholera jasna, gdyby szczeniaki labradora wyglądały tak jak niektóre potworniaki, wiele dwunastoletnich dziewczynek żyłoby w permanentnej traumie. Co nieźle się składa, bo to ich dotyczy problem. Jeśli dożyłaś dwudziestki, szansę na śmierć z teratomy możesz odpukać. Leczenie? Wyciąć dziada. Może dorzucić szczyptę chemioterapii, jeśli jest wyjątkowo oporny. A potem wyciąć znowu. Przeżywalność w ciągu pięciu lat? Gotowi na statystyki? Wasze sadystyczne instynkty budzą się, krwiożercze dusze nadstawiają uszu? 95%. Dziewięćdziesiąt pięć. Dziecięco, czyli w najgorszym przypadku.

Eeeech, Teratomo, stary, kłopot z Tobą leży w tym, że cała para idzie w gwizdek... Porównajmy z takim np. czerniakiem, który jest małą czarną plamką, a na pytanie "Ile mi zostało?" lekarz zaczyna odliczać od pięciu...

To by było na tyle. Wnioski:

Studentów leku fascynują rzeczy na widok których reszta zwraca śniadania.

Można przeżyć całe życie nie zauważywszy kolana w jajniku .

Jeśli wierzysz jeszcze w jakąkolwiek świętość ludzkiej formy i ciała mam dla Ciebie złe wieści.

Są rzeczy na niebie i ziemi, o których filozofowie są szczęśliwi nie śniąc.

Szpetota nie musi iść w parze z zabójczością.

Ale tę koszulę naprawdę bym zmienił, drogi Panie.

/Kapucyn

Źródła: klasycznie moje ukochana "Patologia, czyli słowo o chorobie" profesorów Stachury i Domagały (tak, mam crusha na podręcznik, i?), "Patologia Robbinsa", fenomenalna prezentacja (niedostępna niestety w sieci, o ile wiem) zakładu Patomorfologii PUM, dane statystyczne z całych otchłani internetu, za pośrednictwem polskiej i angielskiej Wikipedii

P.S. Jak widać pobawiłem się dziś stylem pisania. Podoba się? Chcecie więcej? Dajcie znać ;)